(Geçen haftanın devamı)

Dağlar başı beklerim
Vay benim emeklerim!
Eller yârim dedikçe
Sızlıyor gemüklerim.

Dumanlı dağlarına
Ben de duman olayım
Aç da gel gollarını!
Gız sana sarılayım.

Eynesil’den okarı
Gediyorum Ören’e
Dolanayım sevdiğim
Seni bağa verene.

Evlerinin önünde
Çıtırik fidesi var
Haydi gidelim desem!
Benimle gelesi var.

Haburadan o yanı
Mezallıktır mezallık
Gız senin boğazına
Dakacağım nazallık.

Alemdar, bu türkünün sahibini de “Eynesilli merhum Emin Hasan oğlu Mehmet amcamıza ait bir türküdür” şeklinde belirtmiştir. Yine aşağıdaki iki dörtlüğün de aynı şahsa ait olduğunu aktarmıştır:

Elindeki feneri
Gel pallada pallada
Ne sevdalıklar oldu
Habu Gırantalla’da.

Beyazıt’tan o yanı
Çebiççi’dir Çebiççi
Gız seni alıcağam
Ediceğem gebiççi.

Eynesil yöresinde eskiden dilden dile dolaşan, ancak günümüzde unutulmaya yüz tutmuş pek çok anonim atma türkü mevcuttur. Yine, Alemdar’dan aldığımız aşağıdaki dörtlükler, Eynesil’in, sahibi ve muhatabı bilinmeyen atma türkülerindendir:

Türkülerim uydurma
Beni ele duyurma
Sen yorganda, yasdıkda
Ben gapıda buyduma!

Türkülerim eyi mi?
Dahi söyliyeyim mi?
Ay battı, şafak attı
Dahi yalvarayim mi? (Devamı haftaya)