Geçenlerde kızım bana “Baba sen Yeşil Uzaylıyı biliyor musun? şeklinde bir soru sordu. Ben de “hayır bilmiyorum, nerden çıktı bu kızım” deyince bana Youtube’dan videosunu gösterdi ve okulda herkes bunu konuşuyor falan dedi. Yaklaşık 2 dakikalık bu videoyu izledik. Daha doğrusu sonuna kadar izleyemedik. İğrenç idi. Yeşil bir uzaylı figürü yabancı(daha sonra öğrendim ki İspanyolca imiş) bir dans müziği eşliğinde güya dans ediyor. Hem görseli ile hem de müziği ile cinsellik kokan bir video idi. Tabi kızım ne olup bittiğini bilemiyordu. Şarkı sözlerinin-ki zaten tek bir cümleden ibaret sözde şarkı- çevirisine baktım nette iddia edildiği gibi mi diye. Maalesef o da doğru. Sözleri + 18’lik. Adamlar belli ki özellikle subliminal mesaj vermek için hazırlamışlar bunu. Ve maalesef dünyada olduğu gibi ülkemizde de özellikle çocuklar arasında hızla yayılıyor. Tabi 8 yaşındaki bir çocuk burada neler olup bittiğini bilemiyordu.

Daha sonra bununla alakalı kısa bir araştırma yaptım ve gördüm ki olay sadece basit bir dans videosu değil. Daha ilkokul çağındaki minik dimağları zehirlemek üzere hazırlanmış bir tuzak. Maalesef internet ve sosyal medya bu gibi tuzaklarla dolu.

İşte tam burada ebeveyne çok önemli vazifeler düşüyor. Aile terbiyesi burada kendini gösterecektir. İnternet ve sosyal medya kullanımı hususunda bilinçli bir aile iseniz çocuklarınızı bu gibi zararlı içeriklerden koruyabilirsiniz.

Okul eğitimin sadece bir cüzüdür. Mesela bir günün sadece 5-6 saatini okulda geçiren çocuk geri kalan 18 saati nerede geçiriyor ona bakmak lazım. Ebeveynler çocuklarının kimlerle arkadaş olduklarını, nereye girip çıktıklarını bilmelidir. Neyin faydalı neyin zararlı olduğu hususunda onlara rehber olmalıdır. Mesela çocuk senden markete gidince cips isteyebilir. Ancak sen bunun sağlıksız olduğunu çocuğa anlatıp ikna etmelisin. Her istediğini de almamalısın. Hakezâ evde de internet kullanımı denetimli ve sınırlı olmalı. Çocuğun nerelere girdiği, kimlerle arkadaş olduğundan velinin haberi olmalı. Çizgi film kanalları bile olsa seçici olmalıyız. Zira bu kanallardan da kanalizasyon akıyor evlere.

Ne yazık ki birçok ailede çocuğun dadısı Tv, tablet ve telefon olmuş durumda. Bu vaziyet iyi değil. Çocuklara yazık ediliyor. Kendi ellerimizle çocuklarımızı ateşe atıyoruz. Bakınız Rabbimiz ne diyor: “Ey iman ehli! Kendinizi ve ailenizi yakıtı insanlar ve taşlar olan cehennem ateşinden koruyunuz..” (Tahrim 66/6)

“Mallarınız ve çocuklarınız imtihanınızdır” der Kur’an. ( Enfal 8/28, Tegâbun 64/15) Hakikaten hem mal hem de evlat zor bir imtihan bizim için. Zira malımızla cennete de gideriz cehenneme de. Yine çocuklarımız da öyledir.

“Saldım çayıra mevlâm gayıra” mantığı ile çocuk terbiye edilemez. Çocuğun midesini doyurmakla, üzerine elbise almakla, telefon, tablet almakla iş bitmiyor. Çocuğun anaokulu ana kucağıdır. Çocuk ilk din eğitimini ailede alır. Tabi ailenin din diye bir derdi varsa. Çocuk besmele çekmeyi ebeveyninden öğrenir. Evde namaz kılan bir anne-baba, evde kitap okuyan bir anne-baba gören çocuğun zihin dünyası elbette farklı olacaktır. Eğitimde örnek olma yoluyla eğitme aslında Nebevi bir eğitim metodudur. Allah Rasulü(sav) ashabını böyle eğitmiştir. O az ve öz konuşurdu, daha ziyade yaşayarak tebliğ ederdi.