Gözümüzde büyüttüğümüz, uğruna cinayetler işlenen dünya aslında o kadar da büyük değil. Dünya yaşadığımız kadar büyüktür desek yanlış olmaz sanırım. Zira hayatımız ezanla namaz arası kadardır. Kulağımıza okunan ezanla başlayan hayatımız musallada kılınan namazımızla sona erer.

“Herkes yarına ne hazırladığına baksın”(Haşr 59/18) diyor Yüce Allah. “Ahiret işlerin nasıl gidiyor?” diye sorduğumuzda “Allah bilir hocam” şeklinde cevap alıyoruz. Allah’ın bilmediği bir şey mi var? Sen de bileceksin. Yarının hakkında bir fikrin olmalı. Gideceğin yerin hazırlığını yapıp az çok kestirmelisin gideceğin yeri. İnsan cennet veya cehenneme gideceğiniz az çok kestirebilir. Büyük duruşmada amel defteri sağdan verilip de sevinç içinde olan kişi söyle diyecek: “ “Doğrusu ben, hesabımla karşılaşacağımı zaten biliyordum” (Bkz.Hakka69/19-25)
Ancak cennete hayal ile de gidilmez. Cennete gayret ile gidilir. İki yol var önümüzde. Özgür irademizle bu iki yoldan birisini seçeriz. Bu manada cennetin köşkünü de, cehennemin odununu da buradan götürürüz. Buna “kendimiz edip kendimiz bulma” diyelim. Cennete gitmek isteyip de cehenneme giden yolda yürümek ne yaman tezat değil mi?
Şöyle bir anket çalışması yapalım. Cami cemaatine soralım: Cennet gitmek ister misiniz? Evet ve hayır diye iki şıklı bir soru. Sonuç ne çıkar? Yüzde yüz “evet”. Aynı anketi meyhanede, umumhanede, kumarhanede, çarşı-pazarda, AVM’de yapalım sonuç yine yüzde yüz evet çıkacaktır değil mi? Bu durumda cennette yer kalmadı demektir! Herkes cenneti istiyor. Lakin cennet salt istemekle ulaşılan yer değildir. Cennete sloganla değil sâlih iman ve sâlih amellerle gidilir. Sözümüzle özümüz bir olacak. Allah’a inanıyoruz. Peki inandığımız Allah’ın emir ve yasaklarına karşı nasıl davranıyoruz?

Müslümanları camiye getiremiyoruz bugün. Yaş altmışı aşmış hala caminin kapısının nereden açıldığını bilmeyen ne kadar Müslüman var. Minarenin dibinde oturup da ezan duymayanlar var? Ama camiden 5 km uzaktaki adam ezanı duyuyor. Neden? Çünkü “namazda gözü olmayanın ezanda kulağı olmaz” da ondan. Mühim olan camiye dikey gelmek. Yatay zaten geleceksin. Allah kullarını günde 5 defa içtimaaya çağırıyor. Günde beş defa yoklama var. Bu yoklamalarda yoksan eğer halin nice olur? Askerde bir defa içtimaaya gelmediğini düşün? Günde beş defa randevun var Allah ile. “Hayya ala’s-salah-Haydi namaza” Neden namaza geleyim ya Rabbi? “Hayya ale’l-Felâh-Haydi kurtuluşa” Kurtuluş için namaza koş ey kulum! Demek ki ezan bize şu mesajı da vermiş oluyor. “Namaz kurtuluştur”. Kurtulmak için namaz şart. Namazsız kurtuluş yok.

Bazen aklımıza şu geliyor. Müslüman kardeşimizi camiye getiremiyoruz. Namaz kılma oranımız çok düşük. Bir istatistiğe göre 5 vakit kılma oranımız yüzde 30, yüzde 70 namaz kılmayan bir Müslüman kesim var. Soru şu: Acaba bir Müslüman neden namaz kılmak istemez? Yoksa güvendiği sağlam bir yer mi var? Ya da bizim bilmediğimiz onun bildiği bir sır mı var. Namazsız cennet formülünü mü buldu yoksa? Bu ve benzeri sualleri soruyor cevaplamaya çalışıyoruz. Lakin namazsız cennete gitmenin bir formülünü henüz bulamadık.

Bu mevzuda ikinci ihtimal de şu olabilir mi? Neden tembeliz namaza karş? Ölünce arkamızdan bir sürü tören yapılıyor. Cenaze namazı, helalleştirmeler, mezarda Kur’an dualar, akşama Kur’an ve dua, 3-5-7-40-52. gecelerinde özel Kur’an merasimleri dualar, hatimler vs. Bütün bunlardan sonra cenaze yakınları şunu mu düşünüyor acaba? Bu kadar dua ile bu kadar merasimle rahmetli kesin cennete gider! Biz ölünce de böyle yapılacağına göre neden zahmete girelim ki? Nasıl olsa cennete postalıyorlar. Bu kardeşlerimiz böyle zannederek, böyle inanarak tembellik edip camiye cemaate gelmiyorsa fena halde yanılıyor, kandırılıyor demektir. Allah Rasûlü ve ashabı bize böyle bir din öğretmediler. (Devam edecek…)